Πολλά έχουν γραφτεί για τη σχέση της μητέρας και του παιδιού, για την υπέρτατη και χωρίς όρους αγάπη που βιώνει μια μητέρα για το παιδί της. Ψυχολόγοι, γιατροί, συγγραφείς, ποιητές, μιλούν για τον δεσμό αυτό που αποτελεί σταθμό στη ζωή ενός ανθρώπου, δίνοντας «οδηγίες πλεύσης» σε αυτό το ταξίδι της αγάπης. Ας δούμε όμως το θέμα από μία διαφορετική προσέγγιση, μέσα από τη δυναμική της ενέργειας και της υλοποίησης.
Σε ενεργειακό επίπεδο, η σχέση της μητέρας με το παιδί της, αποτυπώνεται με πολλούς τρόπους. Εάν το εξέταζε κάποιος από την ενεργειακή σκοπιά, θα παρατηρούσε κάποιες συνδέσεις να ξεκινούν από τα ενεργειακά κέντρα (chakra) της μητέρας, προς τα αντίστοιχα ενεργειακά κέντρα του παιδιού. Η σύνδεση αυτή εξακολουθεί να υπάρχει είτε βρίσκονται στον ίδιο χώρο είτε όχι. Εάν η μητέρα θυμώσει με το παιδί, η αύρα της γίνεται γκρι και αρνητικές ενεργειακές σκεπτομορφές δημιουργούνται πάνω της και μεταφέρονται στην αύρα του παιδιού της. Το παιδί σε ένα επίπεδο ‘αντιλαμβάνεται’ τα συναισθήματα της μητέρας προς αυτό και δρα ανάλογα. Όταν η μητέρα κρατάει στην αγκαλιά της το παιδί της, ενεργοποιείται το κέντρο της καρδιάς και του ηλιακού πλέγματος και συνδέεται αντίστοιχα μαζί του. Το ενεργειακό κέντρο της καρδιάς συνδέεται με την αγάπη προς την οικογένεια και ό,τι μας αφορά, και το ηλιακό πλέγμα είναι το κέντρο του «εγώ». Όταν το παιδί χτυπήσει και η μητέρα τού δώσει ένα φιλί, ροζ ενέργεια αγάπης ξεκινά από το ενεργειακό κέντρο της καρδιάς της και μέσω του φιλιού μεταδίδεται στο παιδί… και το ανακουφίζει!
Πολλές φορές έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο, όταν ένα παιδί χρειάζεται θεραπεία για κάποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει (φοβίες, κρίσεις πανικού, αυτισμός κλπ), χρειάζεται να προηγηθεί θεραπεία στη μητέρα. Συχνά μέσα από αυτή τη διαδικασία το παιδί ανακουφίζεται και η θεραπεία πραγματοποιείται και σε εκείνο με εξαιρετικά αποτελέσματα.
8 βήματα για μια υγιή σχέση μητέρας – παιδιού:
• Πολύ σημαντικό βήμα όχι μόνο για τη σχέση μητέρας-παιδιού αλλά και για την ίδια τη μητέρα σαν άτομο, είναι ο διαλογισμός. Μέσα από αυτή την καθημερινή διαδικασία αισθάνεται εσωτερική γαλήνη, έχει καθαρότητα του νου και μπορεί να αντιμετωπίσει με ψυχραιμία και τις πιο δύσκολες καταστάσεις.
• Ο δημιουργικός οραματισμός είναι μία ακόμη διαδικασία την οποία η μητέρα μπορεί να ακολουθήσει. Πρόκειται για μία πολύ δυνατή τεχνική καθώς όταν οραματιζόμαστε κάτι, του δίνουμε ενέργεια και αυτό στη συνέχεια έχει την τάση να υλοποιηθεί στο φυσικό επίπεδο
• Η συγχώρεση είναι μία πολύ σημαντική τεχνική, κατά τη διάρκεια της οποίας, η μητέρα μαθαίνει μέσα από μία εσωτερική διαδικασία να απελευθερώνει κάθε αρνητική σκέψη προς το παιδί της, καθώς αντιλαμβάνεται ότι εκείνο όπως και η ίδια είναι σε διαδικασία εξέλιξης. Πως όπως όλοι έτσι και το παιδί, μέσα από τα λάθη του μαθαίνει και γίνεται καλύτερος άνθρωπος. Βέβαια, σε εξωτερικό επίπεδο, χρειάζεται να μπουν τα όρια που κάθε παιδί έχει ανάγκη για να είναι ισορροπημένο και χαρούμενο.
• Η διατήρηση της επίγνωσης ανά πάσα στιγμή, η δυνατότητα δηλαδή να παραμένει η μητέρα συνειδητή στα δικά της συναισθήματα. Με αυτό τον τρόπο θα μπορεί να αντιληφθεί πιο εύκολα πώς θα πρέπει να αντιδράσει σε κάθε περίπτωση
• Μιλάμε στο παιδί με αγάπη, με καλοσύνη, χρησιμοποιούμε λόγια που τονώνουν την αυτοπεποίθησή του και του μαθαίνουν πώς να απευθύνεται και στους υπόλοιπους ανθρώπους. Άλλωστε η δική μας συμπεριφορά είναι αυτή που καθορίζει τη μετέπειτα συμπεριφορά του προς εμάς αλλά και το κοινωνικό περιβάλλον του.
• Μαθαίνουμε στο παιδί να χρησιμοποιεί θετικές δηλώσεις, ήδη από την ηλικία που μπορεί λεκτικά να επικοινωνήσει! Στην αρχή είναι λίγες λεξούλες με τη μορφή παιχνιδιού και καθώς θα μεγαλώνει θα μετατρέπονται σε κανονικές προτάσεις. Οι θετικές δηλώσεις μέσα από την επανάληψη, έχουν την τάση να επαναπρογραμματίζουν την κυτταρική μας μνήμη, γι’ αυτό και όσο νωρίτερα ξεκινήσουμε να τις χρησιμοποιούμε, τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα!
• Φροντίζουμε να είμαστε πάντα μια ανοιχτή αγκαλιά που δεν κρίνει, ώστε το παιδί να ξέρει ότι πάντα μπορεί να στραφεί σε εμάς για βοήθεια.
• Πραγματοποιούμε θετικές σκέψεις. Η σκέψη είναι μία μορφή ενέργειας, η οποία έχει την τάση να υλοποιηθεί στο φυσικό επίπεδο. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως οι σκέψεις μας, είτε αφορούν εμάς είτε το παιδί μας παίρνουν μια ενεργειακή μορφή, την λεγόμενη σκεπτομορφή. Εάν κάποια σκέψη αφορά εμάς, τότε αυτή η σκέπτομορφή προσκολλάται στη δική μας αύρα, εάν όμως αφορά το παιδί μας, τότε η σκεπτομορφή που δημιουργούμε προσκολλάται στην αύρα του παιδιού μας και το ωθεί σε αντίστοιχες συμπεριφορές. Σε κάθε περίπτωση δημιουργούμε τις συνθήκες να υλοποιηθεί κάτι αρνητικό. Επομένως, προσπαθούμε πάντα να έχουμε μία θετική στάση απέναντι στο παιδί μας και στη ζωή γενικότερα.
Αναμφισβήτητα, οι ανωτέρω πρακτικές μπορούν να εφαρμοστούν ύστερα από παρακολούθηση και εξατομικευμένη καθοδήγηση σε κάθε περίπτωση και σε κάθε ανθρώπινη σχέση… πόσο μάλλον στη σχέση της μητέρας με το παιδί της, που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την μετέπειτα εξέλιξή του!
Μαρία Καυρολογάκη
