«Η προσπάθεια διαφυγής από τον πόνο είναι αυτό που δημιουργεί περισσότερο πόνο» Δρ. Gabor Maté

    Η συνδεδεμένη συνειδητή αναπνοή (Rebirthing Breathwork) θεωρείται ότι μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση πολλών παθήσεων όπως κατάθλιψη, άγχος, παιδικά τραύματα κ.α. Δεν υπάρχουν αρκετές έρευνες γενικά για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η τεχνική αναπνοής ωστόσο οι μαρτυρίες αποκαλύπτουν την αποτελεσματικότητά της. Μια κλινική μελέτη περίπτωσης που έγινε πρόσφατα πάντως ωστόσο δείχνει ότι μπορεί να μετριάσει τα συμπτώματα του ατόμου που υποφέρει από PTSD.


      «Το καλύτερο πράγμα που έχεις να κάνεις για την ψυχοσωματική σου ευεξία και την υγεία του μωρού σου είναι η μεγάλη, βαθιά και συνειδητή αναπνοή…»

      Η Αναπνοή, πέρα από το γεγονός ότι μας κρατάει στη ζωή, έχει αμέτρητες δυνατότητες ανάλογα με την τεχνική που θα χρησιμοποιήσουμε. Η Συνειδητή Αναπνοή αποτελεί ένα είδος αναπνοής στη διάρκεια της οποίας, ακολουθώντας συγκεκριμένα βήματα, μαθαίνουμε αρχικά να απελευθερώνουμε τον αναπνευστικό μας μηχανισμό. Αποβάλλουμε άγχος, στρες, φόβο, θυμό και μαθαίνουμε να ζούμε με εσωτερική ηρεμία, γαλήνη και χαρά.











      "Ο κόσμος της λεπτοφυούς ενέργειας"

      Στη σημερινή εποχή οι εξελίξεις είναι πολύ γρήγορες και ο καθημερινός, έντονος τρόπος ζωής μάς υπαγορεύει την ταχύτητα και την ποιότητα με την οποία θα εργαστούμε, θα φάμε, θα διασκεδάσουμε, θα αφιερώσουμε χρόνο στην οικογένειά μας. Μέσα σε όλη αυτή την ένταση, την ανησυχία και το στρες που βιώνουμε καθημερινά, καθορίζεται η υγεία μας σε φυσικό, συναισθηματικό, νοητικό και ψυχολογικό επίπεδο. Όταν λοιπόν κατά κόρον παραμελούμε τον εαυτό μας και δεν του δίνουμε τα απαραίτητα συστατικά για να υπάρχει ισορροπία, πώς είναι δυνατό να νιώθουμε υγιείς, χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι;

          Πολλά έχουν γραφτεί για τη σχέση της μητέρας και του παιδιού, για την υπέρτατη και χωρίς όρους  αγάπη που βιώνει μια μητέρα για το παιδί της. Ψυχολόγοι, γιατροί, συγγραφείς, ποιητές, μιλούν για τον δεσμό αυτό που αποτελεί σταθμό στη ζωή ενός ανθρώπου, δίνοντας «οδηγίες πλεύσης» σε αυτό το ταξίδι της αγάπης. Ας δούμε όμως το θέμα από μία διαφορετική προσέγγιση, μέσα από τη δυναμική της ενέργειας και της υλοποίησης.

            Πολλές φορές αναφερόμαστε στην κατάσταση της εσωτερικής γαλήνης, της χαράς και αυτομάτως ο νους «ταξιδεύει» σε όμορφα μέρη, ηλιοβασιλέματα, διακοπές, υλικές απολαύσεις  και αποκτήματα. Η ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου να κατακτήσει την ευδαιμονία, πηγάζει συνήθως από εξωτερικούς παράγοντες. Δύσκολα μπαίνει στη διαδικασία  της ενδοσκόπησης, μαθημένος από χρόνια να βρίσκει την ευτυχία σε οτιδήποτε χειροπιαστό, σε ό,τι μπορεί να δει και να αγγίξει.



              Έρχονται στιγμές που ως ενήλικες είμαστε σε θέση να γίνουμε οι παρατηρητές του εαυτού μας. Τότε, μπορούμε να δούμε τα συναισθήματα που έχουμε και τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε σε καταστάσεις και γεγονότα, είτε είναι ευχάριστα είτε δυσάρεστα. Μας δίνεται επίσης η ευκαιρία να παρατηρήσουμε τις πεποιθήσεις και τις συμπεριφορές που έχουμε υιοθετήσει σε όλη την πορεία της ζωής μας, οι οποίες αποτυπώνουν το στίγμα της προσωπικότητάς μας.

                Συχνά, όταν μας συμβαίνει κάτι πολύ δυσάρεστο, οι πρώτες  φράσεις που χρησιμοποιούμε και βγαίνουν αβίαστα από τα χείλη μας, προδίδουν τον τρόπο με τον οποίο σκεπτόμαστε και αντιδρούμε.

                «Γιατί σ’ εμένα;» - εμμονή στην χαμένη αθωότητα

                  Οι σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους συχνά δοκιμάζονται, σε επίπεδο προσωπικό, συναισθηματικό, επαγγελματικό. Πολλοί είναι οι λόγοι που μας οδηγούν σε κρίση στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Αλλά ένα κοινό χαρακτηριστικό πολλών από εμάς είναι η μετάθεση της ευθύνης.