«Η προσπάθεια διαφυγής από τον πόνο είναι αυτό που δημιουργεί περισσότερο πόνο» Δρ. Gabor Maté
Η συνδεδεμένη συνειδητή αναπνοή (Rebirthing Breathwork) θεωρείται ότι μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση πολλών παθήσεων όπως κατάθλιψη, άγχος, παιδικά τραύματα κ.α. Δεν υπάρχουν αρκετές έρευνες γενικά για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η τεχνική αναπνοής ωστόσο οι μαρτυρίες αποκαλύπτουν την αποτελεσματικότητά της. Μια κλινική μελέτη περίπτωσης που έγινε πρόσφατα πάντως ωστόσο δείχνει ότι μπορεί να μετριάσει τα συμπτώματα του ατόμου που υποφέρει από PTSD.
Δεν είναι εύκολο να ζει κανείς με διαταραχή του μετατραυματικού στρες (PTSD). Τα συμπτώματα που βιώνει το άτομο δεν είναι μια εύκολη υπόθεση ειδικά όταν πρόκειται για μια χρόνια κατάσταση όπως η σύνθετη διαταραχή του στρες (C-TPSD). Είναι εύλογο λοιπόν το ερώτημα πως θα μπορούσε μια θεραπεία που βασίζεται στην αναπνοή να προσφέρει ανακούφιση σε έναν άνθρωπο που νιώθει τόσο μεγάλο στρες, άγχος και πόνο. Υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί η συνδεδεμένη συνειδητή αναπνοή (Rebirthing Breathwork) να βοηθήσει έναν άνθρωπο που υποφέρει από αυτά τα συμπτώματα; Μπορεί πράγματι να ανακουφίσει από τις πληγές αυτές;
Η συνδεδεμένη συνειδητή αναπνοή (Rebirthing Breathwork), μπορεί να αποδειχθεί ένα πανίσχυρο εργαλείο και για τα άτομα αυτά εφόσον χρησιμοποιηθεί σωστά από έναν έμπειρο θεραπευτή του Rebirthing Breathwork. Ένας από τους λόγους που φαίνεται να λειτουργεί ανακουφιστικά και σε αυτά τα άτομα είναι γιατί τους βοηθά να έρθουν σε επαφή με το εδώ και τώρα, να νιώσουν ασφάλεια και να αποδεχθούν ότι το τραυματικό συμβάν ανήκει στο παρελθόν. Όλα αυτά γίνονται με με έναν απλό τρόπο που στην πράξη αποδεικνύεται πόσο σημαντικός είναι: Μέσω της αναπνοής. Προϋπόθεση είναι να υπάρχει η θέληση να δουλέψει κάποιος με τον εαυτό του και να του προσφέρει την ανακούφιση που τόσο χρειάζεται.
Τι είναι συνδεδεμένη συνειδητή αναπνοή (Rebirthing Breathwork) και γιατί είναι ασφαλές για έναν άνθρωπο με PTSD;
Η συνδεδεμένη συνειδητή αναπνοή (Rebirthing Breathwork) είναι μια από τις αρκετές τεχνικές αυτοθεραπείας που βασίζεται στην αναπνοή. Υπάρχουν αρκετές τεχνικές αναπνοής που βασίζονται στην συνειδητή αναπνοή, ωστόσο εδώ αναφερόμαστε στο Rebirthing Breathwork όπως το ανέπτυξε ο Leonard D. Orr τη δεκαετία του 1970. Η τεχνική χρησιμοποιείται για πάνω από 45 χρόνια στη Δύση αφότου ο Leonard D. Orr «πατέρας» της «δυτικής» μεθόδου την ανέπτυξε και την εφάρμοσε με βάση τις διδασκαλίες που έλαβε από την Ινδία. Η τεχνική είναι απλή και φέρνει τον ασκούμενο σε μια κατάσταση επίγνωσης και ηρεμίας. Η τεχνική βασίζεται στην εισπνοή και εκπνοή από την μύτη και είναι συνδεδεμένη δηλαδή γίνεται χωρίς παύσεις και είναι κυκλική. (Εισπνοή - εκπνοή από τη μύτη). Γίνεται σε ένα περιβάλλον ηρεμίας όπου ο ασκούμενος μπορεί να νιώθει ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Ο ασκούμενος μπορεί να μάθει και τεχνικές breathwork που μπορεί να κάνει και μόνος του στην άνεση και στην ηρεμία του σπιτιού του ή όπου νιώθει ασφάλεια, γεγονός το οποίο σε ένα πλαίσιο ρουτίνας μπορεί να έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Τι δείχνει η πρώτη κλινική μελέτη περίπτωσης;
Παρόλο που δεν έχουν γίνει αρκετές κλινικές μελέτες σχετικά τα οφέλη του Rebirthing Breathwork , οι λιγοστές μελέτες που υπάρχουν μέχρι σήμερα επικεντρώνονται στα οφέλη που παρουσιάζουν οι ασθενείς στο σύνολό τους και εστιάζουν στο αν και πως τα συμπτώματα μειώνονται και όχι τόσο στον μηχανισμό πίσω από αυτό. Επίσης, υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες που επιβεβαιώνουν ότι πράγματι η τεχνική αυτή μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στον έλεγχο των συμπτωμάτων της διαταραχής αυτής.
Η πρώτη πρόσφατη κλινική μελέτη περίπτωσης που έγινε εξέτασε στην ουσία πως η συνειδητή αναπνοή φέρνει στην επιφάνεια το τραύμα ή τα τραύματα που μένουν «αποθηκευμένα» στο σώμα και στην ψυχή του ατόμου με PTSD τα οποία και «μεταφράζονται» με πολλά συμπτώματα και να ανακουφίσει. Οι επιστήμονες κατηγοριοποίησαν τα πιο σοβαρά συμπτώματα του PTSD με βάση το DSM -5 (Εγχειρίδιο της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης για τη διάγνωση ασθενειών) και προσπάθησαν να καταγράψουν πόσο μετριάστηκαν με τη βοήθεια της συνδεδεμένης συνειδητής αναπνοής για παράδειγμα οι παρεμβατικές σκέψεις, η υπερεπαγρύπνηση, ο θυμός, η θλίψη και αποφυγή καταστάσεων, χώρων κτλ που θυμίζουν το τραύμα. Το δείγμα της έρευνας στην αρχή επρόκειτο για 61 στρατιωτικούς πυροσβέστες από την Σάντα Καταρίνα της Βραζιλίας. Όλοι τους είχαν πραγματοποιήσει 8μηνη εκπαίδευση για να πάρουν τον βαθμό του λοχία. Από τους 61 πυροσβέστες οι οποίοι με βάση το ερωτηματολόγιο αυτοαξιολόγησης που συμπλήρωσαν πληρούσαν τα κριτήρια συμμετοχής σε μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη κλινική μελέτη οι 7 τελικά είχαν εκείνα τα συμπτώματα που μαρτυρούσαν ότι έχουν PTSD. Τελικά έμειναν 5 γιατί οι δύο αρνήθηκαν να συνεχίζουν. Από τα 5 άτομα ωστόσο μόνο ένας είχε εμφανή συμπτώματα εκείνη την περίοδο και διάγνωση για PTSD και τελικά ήταν και το μοναδικό άτομο που έλαβε μέρος στη μελέτη. Οπότε αντί για τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη κλινική μελέτη με μεγάλο δείγμα πραγματοποιήθηκε μελέτη περίπτωσης που βασιστηκε σε αυτόν τον άνθρωπο που έμεινε.
Ο πυροσβέστης αυτός, ήταν 28 ετών και είχε άριστη φυσική κατάσταση. Ήταν διαζευγμένος, είχε πτυχίο στη Θεολογία και την στιγμή της διεξαγωγής της έρευνας είχε ήδη προϋπηρεσία ως στρατιωτικός πυροσβέστης για 9 χρόνια και 8 μήνες. Η εκπαίδευσή του για να πάρει τον βαθμό του λοχία έλαβε χώρα στην Σάντα Καταρίνα από τον Απρίλιο μέχρι τον Νοέμβριο του 2018. Από τις 7 Αυγούστου μέχρι και τις 21 Νοεμβρίου του 2021 του ίδιου έτους έχει 8 συνεδρίες Rebirthing. Είχε δύο σοβαρά ατυχήματα στη ζωή του τα οποία και τα δύο συνδέονταν με την εργασία του. Πριν τις συνεδρίες δεν ήταν σε θέση να περιγράψει ούτε τι βίωνε ούτε γιατί σε κανέναν. Στην αρχή όταν ξεκίνησαν οι συνεδρίες του άρχισε να έρχεται στην επιφάνεια οργή που δεν είχε συνδέσει με τα τραύματά του την οποία ωστόσο μπόρεσε να εκμυστηρευτεί στην θεραπεύτρια που ανέλαβε τις συνεδρίες αρκετά αργότερα. Στις επόμενες συνεδρίες τελικά κατάφερε να εξωτερικεύσει τι του συνέβη όχι μόνο κατά τη διάρκεια των δύο ατυχημάτων αλλά και να αποκαλύψει ακόμα περισσότερες λεπτομέρειες για τη ζωή του, ακόμα και για τον τρόπο με τον οποίο γεννήθηκε, ο οποίος ήταν αρκετά δύσκολος. Αυτό που φάνηκε μέσα από την δική του περίπτωση είναι ότι το Rebirthing Breathwork τελικά τον βοήθησε όχι μόνο στην αναγνώριση του τραύματός του αλλά και στην αποδοχή του. Αυτή η επίγνωση ήταν τελικά που τον βοήθησε να διαχειριστεί καλύτερα την ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση. Τα συμπτώματά του μετριάστηκαν κατά πολύ μετά την πέμπτη συνεδρία και ειδικά από την στιγμή που μέσω της διαδικασίας αυτής μπόρεσε να αποδεχτεί τι του συνέβη.
Συμπεράσματα
Η μελέτη αυτή παρόλο που έχει αρκετούς περιορισμούς όπως αναφέρουν οι επιστήμονες (το δείγμα είναι μικρό) δείχνει ότι η αναπνοή μπορεί να «επεμβαίνει» ρυθμιστικά τόσο στο αυτόνομο κεντρικό νευρικο σύστημα όσο στο παρασυμπαθητικό σύστημα και βοηθά το τον οργανισμό να φτάσει σε άλλα επίπεδα χαλάρωσης. Αυτό που παρατηρήθηκε από τους ειδικούς είναι ότι η αναπνοή ομαλοποιεί την μεταβλητότητα ή διακύμανση του καρδιακού ρυθμού ηρεμίας (HRV ή ΔΚΡ). Η ΔΚΡ είναι αρκετά καλή, στο να δείχνει πόσο το αυτόνομο νευρικό σύστημα βρίσκεται σε ισορροπία μεταξύ αυτών των δύο μηχανισμών. Με πιο απλά λόγια, όταν ένας άνθρωπος βιώνει στρες τότε το συμπαθητικό του σύστημα πατάει φρένο. Αντίθετα όσο περισσότερο το παρασυμπαθητικό του σύστημα πιάνει δουλειά τόσο πέφτουν οι ρυθμοί. Η αναπνοή παρακινεί τον ασκούμενο να αφήσει να βγουν στην επιφάνεια τα βιώματα που έρχονται εκείνη τη στιγμή χωρίς να προσπαθήσει να ελέγξει τις σκέψεις του. Αυτό συμβαίνει καθώς ενεργοποιείται το αυτόνομο κεντρικό σύστημα ωστόσο επισημαίνεται ότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες. Αξίζει να σημειωθεί ότι το αυτόνομο νευρικό σύστημα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της καθημερινής ζωής μέσω ασυνείδητων λειτουργιών και έχει σημαντικό ρόλο τόσο στη σκέψη, όσο τη συμπεριφορά και τη συναισθηματική και σωματική κατάσταση του ατόμου.
Με το Rebirthing Breathwork το σώμα και το μυαλό χαλαρώνουν παράλληλα και αρχίζουν και «επικοινωνούν» καλύτερα. Αυτό είναι αρκετά σημαντικό καθώς στην πράξη δείχνει ότι η αναπνοή μπορεί να φέρει σε ισορροπία των συναισθηματικό νου (τι νιώθω) με με τον λογικό νου (τι σκέφτομαι). Αυτό είναι πολύ σημαντικό για όσα άτομα δουλεύουν με τα τραύματά τους πόσο μάλλον για έναν άνθρωπο που παλεύει με τα συμπτώματα του PTSD και επιθυμεί να βελτιώσει την ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση.
Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι όταν υπάρχει σοβαρή κατάσταση ο ασκούμενος πρέπει να παρακολουθείται από ειδικό ψυχολόγο - ψυχίατρο.
Το Rebirthing Breathwork μπορεί να συμπληρώσει τη θεραπεία και δεν θα ήταν καλό να την υποκαθιστά. Σε ήπιες περιπτώσεις ωστόσο δεν αποκλείεται να βοηθήσει ακόμα στην εξάλειψη των συμπτωμάτων. Το εργαλείο αυτό δίνει δύναμη στα χέρια του ατόμου να φτιάξει μια ρουτίνα, που μπορεί να αποτελέσει μια μεγάλη βοήθεια στα προβλήματα του.
*To PTSD ή διαταραχή του μετατραυματικού στρες είναι μια σειρά αντιδράσεων που βιώνει ένα άτομο που έχει εκτεθεί σε ένα τραυματικό συμβάν είτε ως θύμα είτε ως μάρτυρας αυτού. Αυτές οι αντιδράσεις περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων εφιάλτες, παρεμβατικές σκέψεις, αποφυγή καταστάσεων, χώρων, απομόνωση, θυμό και ευερεθιστότητα μεταξύ άλλων. Η κύρια διαφορά με το CTPSD είναι ότι το PTSD μπορεί να κρατήσει για λίγους μήνες ενώ το CTPSD είναι πλέον μια χρόνια κατάσταση. Η «αποκρυστάλλωση» της χρόνιας διαταραχής μέσα στο άτομο γίνεται μετά από παρατεταμένη έκθεση σε τραυματικά γεγονότα. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να κυμαίνονται από ήπια μέχρι σοβαρά και σε αρκετές περιπτώσεις το άτομο χρειάζεται πέρα από ψυχολογική και ψυχιατρική υποστήριξη ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασής του.
De Wit, Paulus & Cruz, Roberto.(2020). Treating PTSD with Connected Breathing: A Clinical Case Study and Theoretical Implications.
European Journal of Trauma & Dissociation. 5. 10.1016/j.ejtd.2020.100152.
Fanny van Laere & Leonard Orr (2011).
Μanual for rebirthers: How to deepen your Rebirthing process. Masterfully guide other people`s process and be a successful Rebirthing Professional. Vision Libros
Ειρήνη Γελέκη. Συνθήκες άγχους και χαλάρωσης: Η επίδραση του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος στη σκέψη, τη συμπεριφορά, τη συναισθηματική και σωματική κατάσταση.
Ανακτήθηκε από www.psychology.gr Νίκος Βαρδαβάς. Διακύμανση καρδιακού ρυθμού – ΔΚΡ (Heart rate variability – HRV): Τι είναι και τι μπορεί να σου δείξει.
Ανακτήθηκε από www.nick vardavas.com.">Natura Nrg
«Το καλύτερο πράγμα που έχεις να κάνεις για την ψυχοσωματική σου ευεξία και την υγεία του μωρού σου είναι η μεγάλη, βαθιά και συνειδητή αναπνοή…»
Η Αναπνοή, πέρα από το γεγονός ότι μας κρατάει στη ζωή, έχει αμέτρητες δυνατότητες ανάλογα με την τεχνική που θα χρησιμοποιήσουμε. Η Συνειδητή Αναπνοή αποτελεί ένα είδος αναπνοής στη διάρκεια της οποίας, ακολουθώντας συγκεκριμένα βήματα, μαθαίνουμε αρχικά να απελευθερώνουμε τον αναπνευστικό μας μηχανισμό. Αποβάλλουμε άγχος, στρες, φόβο, θυμό και μαθαίνουμε να ζούμε με εσωτερική ηρεμία, γαλήνη και χαρά.
Η Συνειδητή Αναπνοή στην περίοδο της εγκυμοσύνης μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για τη μητέρα και το έμβρυο. Είναι γνωστό πως μια μέλλουσα μαμά έχει συναισθηματικές διακυμάνσεις που όμως πολλές φορές δεν της επιτρέπουν να χαρεί αυτή την τόσο όμορφη φάση της ζωής της. Η χαρά διαδέχεται την ανησυχία και η ανυπομονησία την αγωνία για μία ευτυχή κατάληξη. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ένα μέσον που ενώ όλοι διαθέτουμε, δυστυχώς οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε πώς να το χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά. Όταν μια γυναίκα μένει έγκυος χωρίς παράλληλα να έχει "τακτοποιήσει" τα προσωπικά της θέματα, σίγουρα αυτά σε έναν μεγάλο βαθμό επηρεάζουν το έμβρυο. Αμέσως μόλις ξεκινήσει συνεδρίες Συνειδητής Αναπνοής θα αρχίσει να αισθάνεται ηρεμία, σιγά-σιγά θα αποβάλλει το φόβο της για τον τοκετό, θα γίνει ένα με το μωρό μέσα της, που σίγουρα θα απολαμβάνει την διαδικασια. Όταν η μητέρα ηρεμεί και το μωρό ηρεμεί… Κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας Συνειδητής Αναπνοής για μια έγκυο γυναίκα, δεν υπάρχει πίεση, καθώς, αν αφεθεί, το ίδιο το σώμα της γνωρίζει πολύ καλά πώς να λειτουργήσει. Το μωρό από την άλλη, κινείται πολύ απαλά, εισπράττοντας τη ζωτική ενέργεια που εισπνέει η μητέρα. Πολύ ευεργετικό και για τους δύο! Όταν μητέρα ηρεμεί και το μωρό ηρεμεί... όταν η μητέρα νιώθει εσωτερική γαλήνη και ευτυχία, τότε και το μωρό βιώνει ακριβώς τα ίδια συναισθήματα... άλλωστε οι δυο τους είναι απόλυτα συνδεδεμένοι! Παράλληλα, μέσα από την πρακτική της Συνειδητής Αναπνοής, η μητέρα εξοικειώνεται με τον τοκετό, εμπιστεύεται το σώμα της και τότε το μωρό ολοκληρώνει τη διαδικασία μόνο του! Χωρίς πίεση, χωρίς στρες, χωρίς άγχος... με εμπιστοσύνη, αγάπη και με τη μητέρα να αφήνεται στη βούληση αυτής της μικρής ψυχής που φαίνεται να γνωρίζει πολύ καλά το ρόλο της! Δοκιμάστε με τον σύντροφό σας Ιδανική περίοδος για να ξεκινήσει συνεδρίες Συνειδητής Αναπνοής μια μέλλουσα μαμά είναι την περίοδο που προγραμματίζει να μείνει έγκυος. Εξαιρετικά ωφέλιμο θα ήταν και ο δύο γονείς να κάνουν περίπου 10 συνεδρίες καθώς έτσι παραμένουν ακόμη πιο συνειδητοί σε αυτό που πρόκειται να γίνει. Ο ρόλος του πατέρα είναι καθοριστικός στη ζωή ενός μωρού. Καθώς όμως τις περισσότερες φορές οι άνδρες συνδέονται συναισθηματικά με το μωρό αφού αυτό γεννηθεί, η Συνειδητή Αναπνοή συμβάλλει και σε αυτό το επίπεδο. Ο μπαμπάς από τη μία λύνει τα δικά του θέματα και είναι έτσι πιο έτοιμος και πιο ξεκάθαρος να βρεθεί με το νέο μέλος, κάτι που για τη μέλλουσα μαμά είναι πολύ σημαντικό. Εάν τώρα ξεκινήσει η Συνειδητή Αναπνοή στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, πάλι είναι εξαιρετικά ωφέλιμο, ακόμη κι αν προλάβει να πραγματοποιηθεί μόνο μία συνεδρία. Η Συνειδητή αναπνοή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι μια διαδικασία που η μαμά θα θυμάται για πάντα! Όσο για το μωρό, θα είναι το σημαντικότερο δώρο της μαμάς προς αυτό, μετά από την ίδια του την ύπαρξη! Άρθρο δημοσιευμένο στο Natura Nrg
"Ο κόσμος της λεπτοφυούς ενέργειας"
Στη σημερινή εποχή οι εξελίξεις είναι πολύ γρήγορες και ο καθημερινός, έντονος τρόπος ζωής μάς υπαγορεύει την ταχύτητα και την ποιότητα με την οποία θα εργαστούμε, θα φάμε, θα διασκεδάσουμε, θα αφιερώσουμε χρόνο στην οικογένειά μας. Μέσα σε όλη αυτή την ένταση, την ανησυχία και το στρες που βιώνουμε καθημερινά, καθορίζεται η υγεία μας σε φυσικό, συναισθηματικό, νοητικό και ψυχολογικό επίπεδο. Όταν λοιπόν κατά κόρον παραμελούμε τον εαυτό μας και δεν του δίνουμε τα απαραίτητα συστατικά για να υπάρχει ισορροπία, πώς είναι δυνατό να νιώθουμε υγιείς, χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι;
Έχει διαπιστωθεί πλέον και επιστημονικά, πως μία ολιστική προσέγγιση μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά, καθώς δίνει βαρύτητα σε επίπεδο σωματικό, συναισθηματικό, ψυχολογικό αλλά και πνευματικό, με αποτέλεσμα την σημαντική βελτίωση της υγείας. Έχετε αναρωτηθεί τι θα μπορούσατε να κάνετε, αν είχατε στα χέρια σας ένα εργαλείο, μια τεχνική που θα μπορούσε να σας βοηθήσει να ξεπεράσετε έναν πονοκέφαλο, έναν πόνο στο στομάχι ή στο έντερο ή ένα χτύπημα ή κόψιμο μέσα σε λίγη ώρα; ή ακόμα και σε πιο χρόνιες καταστάσεις όπως ημικρανίες, αγχώδεις διαταραχές, αϋπνία; ή πώς θα μπορούσατε να αποσυνδεθείτε από καταστάσεις και άτομα που σας επηρρεάζουν αρνητικά; αν τις τεχνικές αυτές θα μπορούσατε να τις χρησιμοποιήσετε σε εσάς τους ίδιους ή και στους δικούς σας; στα παιδιά σας; Υπάρχουν πλέον στη διάθεσή μας πολλές τεχνικές και εργαλεία που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας αλλά και των ανθρώπων του περιβάλλοντός μας. Η θεραπεία μέσω της τεχνικής του MCKS Pranic Healing είναι μια από αυτές.Το Pranic Healing είναι μια ενεργειακή τεχνική χωρίς φυσική επαφή, η οποία δρα με την διαχείριση του ‘prana’ ή ‘chi’ ή ζωτική ενέργεια που υπάρχει στο σώμα του και στο περιβάλλον.
Ο Master Choa Kok Sui, είναι ο δάσκαλος που μας έκανε γνωστή την τεχνική αυτή. Ήταν Φιλιππινέζος - Κινέζος και από πολύ μικρός ασχολήθηκε με τις θεραπευτικές τεχνικές˙ για περισσότερο από 25 χρόνια, μελέτησε και εφάρμοσε την μέθοδο του Pranic Ηealing, αποτυπώνοντας και διασταυρώνοντας τα αποτελέσματά του σε διάφορες κατευθύνσεις, δίνοντας μια τεχνική όπου όλοι, με ασφάλεια μπορούν να εφαρμόσουν.
Πως λειτουργεί το Pranic Healing;
Το σώμα μας αποτελείται από το φυσικό (ορατό) και το βιοπλασματικό (ενεργειακό) σώμα.Τα δύο αυτά σώματα είναι συνδεδεμένα, συνεπώς εάν επηρρεάσουμε το ένα από τα δύο, τότε θα επηρρεαστεί και το άλλο. Οτιδήποτε εκδηλωθεί στο φυσικό σώμα έχει πρώτα συμβεί στο ενεργειακό, κάτι που πλέον έχει αποδειχθεί και επιστημονικά. Έχοντας κατά νου αυτή την διαδικασία, μπορούμε να καταλάβουμε ότι μπορούμε να λειτουργήσουμε αφενός κατασταλτικά ,κάνοντας θεραπεία για να βοηθήσουμε στην ίαση του σώματος και αφετέρου προληπτικά, εφόσον καθαρίζοντας το ενεργειακό σώμα μπορούμε να προλάβουμε παθήσεις που ίσως εμφανίζονταν στο φυσικό επίπεδο.
Το Pranic Healing στηρίζεται σε δύο βασικές αρχές:
Στην Αρχή της Αυτοθεραπείας και στην Αρχή της Ζωτικής Ενέργειας.
• Η Αρχή της Αυτοθεραπείας βασίζεται στο γεγονός ότι το σώμα έχει την ικανότητα να αυτοθεραπεύεται. Για παράδειγμα αν κοπούμε ή αν χτυπήσουμε κάπου,το σώμα ενεργοποιεί από μόνο του, άμεσα, όλους τους μηχανισμούς για την ίαση μας.Το θέμα είναι ότι εμείς βιαζόμαστε να γίνουμε γρήγορα καλά και επιλέγουμε χωρίς δεύτερη σκέψη τις γρήγορες λύσεις.
• Μιλώντας για την αρχή της Ζωτικής Ενέργειας αναφερόμαστε στο γεγονός ότι για να υπάρξει ζωή και καλή υγεία χρειάζεται να υπάρχει η ζωτική ενέργεια. Τα πάντα είναι ενέργεια. Αν δεν υπάρχει επαρκής ποσότητα ζωτικής ενέργειας ή αν για κάποιο λόγο είναι μπλοκαρισμένη σε κάποιο σημείο στο σώμα μας, είναι πολύ πιθανό να νοσήσουμε στην περιοχή εκείνη, με αποτέλεσμα να επιβραδυνθεί ο ρυθμός της ίασής μας σε περίπτωση ασθένειας.
Ενεργειακά κέντρα και διαχείριση ζωτικής ενέργειας:
Στο Pranic Healing διαχειριζόμαστε 11 κύρια ενεργειακά κέντρα (chakras) και άλλα δευτερεύοντα, μελετάμε την ενεργειακή ανατομία και διαπιστώνουμε πώς όλα αυτά μπορούν να επηρρεάσουν φυσικά, συναισθηματικά, νοητικά και ψυχολογικά την υγεία μας. Ουσιαστικά, με μία συγκεκριμένη τεχνική ‘καθαρίζουμε’ τα ενεργειακά κέντρα (chakras) που εμπλέκονται σε μια πάθηση και μετά να τροφοδοτούμε την περιοχή, με καθαρή ζωτική ενέργεια, την οποία ο θεραπευτής απορροφά από το περιβάλλον και όχι από τον εαυτό του.
Αυτό έχει δύο οφέλη:
• Ο θεραπευτής δεν κουράζεται ακόμα και αν κάνει πάρα πολλές θεραπείες σε μια ημέρα,διότι η ενέργεια δεν προέρχεται από τον ίδιο
• Ο θεραπευτής γίνεται ένα κανάλι μέσω του οποίου περνάει η ζωτική ενέργεια, καταλήγοντας να είναι πιο καθαρός, πιο υγιής και πιο χαρούμενος απ’ ό,τι πριν τη θεραπεία.
Δύο πάρα πολύ χρήσιμες τεχνικές, που μαθαίνει κάποιος από την πρώτη κιόλας φορά:
• Η τεχνική του ‘scanning’, κατά την οποία ο μαθήτης εξοικειώνεται και ευαισθητοποιεί τα χέρια του ώστε να “σκανάρει” και να αισθάνεται την κατάσταση των chakras, ελαχιστοποιώντας έτσι το χρόνο της θεραπείας. Έχει την δυνατότητα να καταλάβει πού βρίσκεται το μπλοκάρισμα και αν η περιοχή έχει καθαρίσει ή όχι.
• Η δεύτερη τεχνική είναι η ‘αποσύνδεση’, η ικανότητα να μπορεί κάποιος να σταματάει πιθανές ενεργειακές συνδέσεις με ανθρώπους που δεν τον ωφελούν αλλά αντίθετα τον εξαντλούν ενεργειακά… Όλοι ίσως να το έχουμε ζήσει λίγο ή πολύ, όπως πχ όταν μετά από μια συναναστροφή μας με κάποιους ανθρώπους πιθανόν να αισθανόμαστε εξαντλημένοι ή “άδειοι”.
Θεραπείες Pranic Healing:
Με την βοήθεια του Pranic Healing μπορεί κανείς να κάνει αυτοθεραπεία και θεραπεία από κοντά ή από απόσταση. Για κάθε ασθένεια υπάρχουν συγκεκριμένα πρωτόκολλα για διάφορες παθήσεις του σώματος που αφορούν:
• Tο αναπνευστικό, το μυοσκελετικό, το ουροποιητικό, το αναπαραγωγικό, δερματικές παθήσεις και πολλά άλλα και είναι απολύτως ασφαλές και για το θεραπευτή και για το θεραπευόμενο.
• Παράλληλα, το Pranic Healing είναι εξίσου αποτελεσματικό σε θεραπείες ψυχολογικών παθήσεων και διαταραχών (αγχώδεις διαταραχές, φοβίες, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη κλπ).
• Με την βοήθεια του Pranic Healing γίνεται διακοπή καπνίσματος σε μία μόλις συνεδρία, ενώ υπάρχει πρωτόκολλο που βοηθά στο χάσιμο βάρους αλλά και στην βουλιμία και την νευρική ανορεξία.
Pranic Healing & Πνευματικότητα
Πέρα όμως από την αποτελεσματικότητα του Pranic Healing ως θεραπευτικό μέσο,υπάρχει και η δυνατότητα της πνευματικής εξέλιξης. Όποιος αισθάνεται την ανάγκη να εμβαθύνει στην προσωπική του βελτίωση και στην αλλαγή μοτίβων σκέψης και συμπεριφορών που δυσκολεύεται να αλλάξει, μπορεί να στραφεί στην Arhatic Yoga. Πρόκειται για έναν συνδυασμό τεχνικών και διαλογισμών που έχουν σκοπό να βοηθήσουν τον ασκούμενο να αναπτυχθεί πνευματικά. Ενεργοποιεί και εξισορροπεί τα chakras, βοηθά στην εξουδετέρωση των αρνητικών μας τάσεων και συμπεριφορών, και μας δίνει την ευκαιρία να είμαστε πιο ήρεμοι κι ευτυχισμένοι!
Χρειάζεται εδώ να διεκρινήσουμε ότι το Pranic Healing δε στοχεύει στο να αντικαταστήσει την ορθόδοξη, κλασσική ιατρική, αλλά να την συμπληρώσει. Είναι επιβεβλημένο να αποφεύγεται κάθε μορφή φανατισμού και να απευθυνόμαστε στο γιατρό μας, προκειμένου να μας ενημερώσει εάν χρειαζόμαστε φαρμακευτική αγωγή. Οι θεραπευτές του Pranic Healing δεν συνταγογραφούν, ούτε κάνουν διαγνώσεις.
Τo Pranic Healing έχει διαδοθεί και διδάσκεται σε Αμερική, Ασία και σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στις HΠΑ έχει διδαχθεί σε γιατρούς, νοσοκόμες, οι οποίοι το εφαρμόζουν στους ασθενείς τους για να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους και την πορεία υγείας τους. Στην Ελλάδα ήρθε πριν 11 χρόνια μέσω του Rama-Ελληνικού Οργανισμού Pranic Healing και Arhatic Yoga. Το Pranic Healing είναι πολύ απλό και άμεσα αποτελεσματικό, από τις πιο απλές μέχρι τις πιο δύσκολες περιπτώσεις. Μπορούν να το μάθουν όλοι, χωρίς να απαιτούνται μυήσεις ή συγκεκριμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι η διάθεση μας να προσφέρουμε στους δικούς μας και στους γύρω μας, που τόσο πολύ το έχουν ανάγκη σήμερα.
Ο Master Choa Kok Sui αναφέρει στο βιβλίο του “Miracles through Pranic Healing”: «To Pranic Healing χρησιμοποιεί νόμους της φύσης που οι άνθρωποι είτε δεν γνωρίζουν, είτε δεν έχουν αντιληφθεί.Τα θαύματα δεν ξεπερνούν τους νόμους της Φύσης. Στηρίζονται σ’αυτούς.»
Νamaste
Πολλά έχουν γραφτεί για τη σχέση της μητέρας και του παιδιού, για την υπέρτατη και χωρίς όρους αγάπη που βιώνει μια μητέρα για το παιδί της. Ψυχολόγοι, γιατροί, συγγραφείς, ποιητές, μιλούν για τον δεσμό αυτό που αποτελεί σταθμό στη ζωή ενός ανθρώπου, δίνοντας «οδηγίες πλεύσης» σε αυτό το ταξίδι της αγάπης. Ας δούμε όμως το θέμα από μία διαφορετική προσέγγιση, μέσα από τη δυναμική της ενέργειας και της υλοποίησης.
Σε ενεργειακό επίπεδο, η σχέση της μητέρας με το παιδί της, αποτυπώνεται με πολλούς τρόπους. Εάν το εξέταζε κάποιος από την ενεργειακή σκοπιά, θα παρατηρούσε κάποιες συνδέσεις να ξεκινούν από τα ενεργειακά κέντρα (chakra) της μητέρας, προς τα αντίστοιχα ενεργειακά κέντρα του παιδιού. Η σύνδεση αυτή εξακολουθεί να υπάρχει είτε βρίσκονται στον ίδιο χώρο είτε όχι. Εάν η μητέρα θυμώσει με το παιδί, η αύρα της γίνεται γκρι και αρνητικές ενεργειακές σκεπτομορφές δημιουργούνται πάνω της και μεταφέρονται στην αύρα του παιδιού της. Το παιδί σε ένα επίπεδο ‘αντιλαμβάνεται’ τα συναισθήματα της μητέρας προς αυτό και δρα ανάλογα. Όταν η μητέρα κρατάει στην αγκαλιά της το παιδί της, ενεργοποιείται το κέντρο της καρδιάς και του ηλιακού πλέγματος και συνδέεται αντίστοιχα μαζί του. Το ενεργειακό κέντρο της καρδιάς συνδέεται με την αγάπη προς την οικογένεια και ό,τι μας αφορά, και το ηλιακό πλέγμα είναι το κέντρο του «εγώ». Όταν το παιδί χτυπήσει και η μητέρα τού δώσει ένα φιλί, ροζ ενέργεια αγάπης ξεκινά από το ενεργειακό κέντρο της καρδιάς της και μέσω του φιλιού μεταδίδεται στο παιδί… και το ανακουφίζει!
Πολλές φορές έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο, όταν ένα παιδί χρειάζεται θεραπεία για κάποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει (φοβίες, κρίσεις πανικού, αυτισμός κλπ), χρειάζεται να προηγηθεί θεραπεία στη μητέρα. Συχνά μέσα από αυτή τη διαδικασία το παιδί ανακουφίζεται και η θεραπεία πραγματοποιείται και σε εκείνο με εξαιρετικά αποτελέσματα.
8 βήματα για μια υγιή σχέση μητέρας – παιδιού:
• Πολύ σημαντικό βήμα όχι μόνο για τη σχέση μητέρας-παιδιού αλλά και για την ίδια τη μητέρα σαν άτομο, είναι ο διαλογισμός. Μέσα από αυτή την καθημερινή διαδικασία αισθάνεται εσωτερική γαλήνη, έχει καθαρότητα του νου και μπορεί να αντιμετωπίσει με ψυχραιμία και τις πιο δύσκολες καταστάσεις.
• Ο δημιουργικός οραματισμός είναι μία ακόμη διαδικασία την οποία η μητέρα μπορεί να ακολουθήσει. Πρόκειται για μία πολύ δυνατή τεχνική καθώς όταν οραματιζόμαστε κάτι, του δίνουμε ενέργεια και αυτό στη συνέχεια έχει την τάση να υλοποιηθεί στο φυσικό επίπεδο
• Η συγχώρεση είναι μία πολύ σημαντική τεχνική, κατά τη διάρκεια της οποίας, η μητέρα μαθαίνει μέσα από μία εσωτερική διαδικασία να απελευθερώνει κάθε αρνητική σκέψη προς το παιδί της, καθώς αντιλαμβάνεται ότι εκείνο όπως και η ίδια είναι σε διαδικασία εξέλιξης. Πως όπως όλοι έτσι και το παιδί, μέσα από τα λάθη του μαθαίνει και γίνεται καλύτερος άνθρωπος. Βέβαια, σε εξωτερικό επίπεδο, χρειάζεται να μπουν τα όρια που κάθε παιδί έχει ανάγκη για να είναι ισορροπημένο και χαρούμενο.
• Η διατήρηση της επίγνωσης ανά πάσα στιγμή, η δυνατότητα δηλαδή να παραμένει η μητέρα συνειδητή στα δικά της συναισθήματα. Με αυτό τον τρόπο θα μπορεί να αντιληφθεί πιο εύκολα πώς θα πρέπει να αντιδράσει σε κάθε περίπτωση
• Μιλάμε στο παιδί με αγάπη, με καλοσύνη, χρησιμοποιούμε λόγια που τονώνουν την αυτοπεποίθησή του και του μαθαίνουν πώς να απευθύνεται και στους υπόλοιπους ανθρώπους. Άλλωστε η δική μας συμπεριφορά είναι αυτή που καθορίζει τη μετέπειτα συμπεριφορά του προς εμάς αλλά και το κοινωνικό περιβάλλον του.
• Μαθαίνουμε στο παιδί να χρησιμοποιεί θετικές δηλώσεις, ήδη από την ηλικία που μπορεί λεκτικά να επικοινωνήσει! Στην αρχή είναι λίγες λεξούλες με τη μορφή παιχνιδιού και καθώς θα μεγαλώνει θα μετατρέπονται σε κανονικές προτάσεις. Οι θετικές δηλώσεις μέσα από την επανάληψη, έχουν την τάση να επαναπρογραμματίζουν την κυτταρική μας μνήμη, γι’ αυτό και όσο νωρίτερα ξεκινήσουμε να τις χρησιμοποιούμε, τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα!
• Φροντίζουμε να είμαστε πάντα μια ανοιχτή αγκαλιά που δεν κρίνει, ώστε το παιδί να ξέρει ότι πάντα μπορεί να στραφεί σε εμάς για βοήθεια.
• Πραγματοποιούμε θετικές σκέψεις. Η σκέψη είναι μία μορφή ενέργειας, η οποία έχει την τάση να υλοποιηθεί στο φυσικό επίπεδο. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως οι σκέψεις μας, είτε αφορούν εμάς είτε το παιδί μας παίρνουν μια ενεργειακή μορφή, την λεγόμενη σκεπτομορφή. Εάν κάποια σκέψη αφορά εμάς, τότε αυτή η σκέπτομορφή προσκολλάται στη δική μας αύρα, εάν όμως αφορά το παιδί μας, τότε η σκεπτομορφή που δημιουργούμε προσκολλάται στην αύρα του παιδιού μας και το ωθεί σε αντίστοιχες συμπεριφορές. Σε κάθε περίπτωση δημιουργούμε τις συνθήκες να υλοποιηθεί κάτι αρνητικό. Επομένως, προσπαθούμε πάντα να έχουμε μία θετική στάση απέναντι στο παιδί μας και στη ζωή γενικότερα.
Αναμφισβήτητα, οι ανωτέρω πρακτικές μπορούν να εφαρμοστούν ύστερα από παρακολούθηση και εξατομικευμένη καθοδήγηση σε κάθε περίπτωση και σε κάθε ανθρώπινη σχέση… πόσο μάλλον στη σχέση της μητέρας με το παιδί της, που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την μετέπειτα εξέλιξή του!
Μαρία Καυρολογάκη
Πολλές φορές αναφερόμαστε στην κατάσταση της εσωτερικής γαλήνης, της χαράς και αυτομάτως ο νους «ταξιδεύει» σε όμορφα μέρη, ηλιοβασιλέματα, διακοπές, υλικές απολαύσεις και αποκτήματα. Η ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου να κατακτήσει την ευδαιμονία, πηγάζει συνήθως από εξωτερικούς παράγοντες. Δύσκολα μπαίνει στη διαδικασία της ενδοσκόπησης, μαθημένος από χρόνια να βρίσκει την ευτυχία σε οτιδήποτε χειροπιαστό, σε ό,τι μπορεί να δει και να αγγίξει.
Μέσα από αυτόν τον λεγόμενο σύγχρονο ή δυτικό τρόπο σκέψης, η ευτυχία δεν είναι παρά μόνο στιγμές, ενώ η χαρά παραμένει μία έννοια ρομαντική και παρωχυμένη, που αποδίδεται μόνο στα παιδιά και μόνο σε αυτά επιτρέπεται. Η χαρά όμως ως έννοια, είναι μία φυσική εσωτερική κατάσταση που ο άνθρωπος δικαιούται να βιώνει σε κάθε ηλικία, καθώς δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες, αλλά από μία καθαρά εσωτερική διεργασία. Δεν επηρεάζεται από την οικονομική κρίση, από τις κακές σχέσεις μας με τους ανθρώπους, από τα πιθανά προβλήματά μας στον επαγγελματικό τομέα. Με τον ίδιο τρόπο δεν είναι βέβαιο ότι θα είμαστε εσωτερικά πιο χαρούμενοι όταν θα έχουμε επιτυχία σε αυτούς τους τομείς της ζωής μας.
Κάνοντας έναν εσωτερικό αναπρογραμματισμό…
Καθώς ο τρόπος ζωής και σκέψης στον οποίο έχει υποβληθεί ο σύγχρονος άνθρωπος της Δύσης έχει μπλοκάρει αυτή την πηγαία αίσθηση της χαράς την οποία τόσο φυσικά και αβίαστα βιώνουν τα μικρά παιδιά, θα χρειαστεί να ανατρέξουμε σε τρόπους που θα μας βοηθήσουν να θυμηθούμε και να διατηρήσουμε πλέον σε όλη την ενήλικη ζωή μας αυτή την κατάσταση της εσωτερικής γαλήνης. Τα οφέλη από μια τέτοια διαδικασία είναι αξιοσημείωτα: καλύτερα επίπεδα υγείας, περισσότερη διάθεση να κάνουμε πράγματα που ωφελούν εμάς αλλά και το περιβάλλον μας, ποιότητα στις ανθρώπινες σχέσεις και εσωτερική γαλήνη και ηρεμία.
Πώς επιτυγχάνεται λοιπόν η περιβόητη εσωτερική γαλήνη; Πώς μετατρέπεται η χαρά σε μόνιμη εσωτερική κατάσταση;
- 1. Γυμναστείτε!! Η καθημερινή γυμναστική αποβάλλει τις τοξίνες του σώματος και του νου. Διαλέξτε το είδος της γυμναστικής που σας ταιριάζει, φροντίστε τον εαυτό σας και εκτονώστε αρνητικά συναισθήματα της καθημερινότητας.
- 2. Βελτιώστε τη διατροφή σας! Ακολουθώντας ένα πρόγραμμα διατροφής πλούσιο σε φρούτα και λαχανικά εποχής, ξηρούς καρπούς, φύτρα που είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, θα ωφεληθείτε σε πολλά επίπεδα: θα αισθάνεστε πιο ανάλαφροι, υγιείς η διάθεσή σας θα είναι πιο ανεβασμένη, συνεπώς ελαχιστοποιείται η κατάθλιψη.
- 3. Αναπνεύστε συνειδητά! Έχει έρθει η στιγμή να αξιοποιήσετε το πιο σημαντικό εργαλείο που σας δόθηκε τόσο απλόχερα από τη φύση: την Αναπνοή σας! Μαθαίνοντας να αναπνέετε συνειδητά, με συγκεκριμένες τεχνικές, αποβάλλετε από το σώμα σας τοξίνες που συσσωρεύονται στη διάρκεια της ημέρας, απελευθερώνετε αρνητικά συναισθήματα, όπως είναι ο θυμός, η απογοήτευση, η θλίψη. Το σώμα σας βιώνει την απόλυτη σύνδεση με το όλον και συναισθήματα αγάπης, χαράς και ευδαιμονίας πλημμυρίζουν το νου. Το σώμα καθαρίζει ενεργειακά σε επίπεδο φυσικό, νοητικό, συναισθηματικό, αιθερικό.
- 4. Διαλογιστείτε! Κατακτήστε εσωτερική ηρεμία, καθώς στρέφετε την προσοχή σας προς τα μέσα. Βιώστε συναισθήματα αγάπης, προσφοράς, γίνετε το «εργαλείο» για να εξαπλωθεί η Αγάπη παντού, το μοναδικό μέσο για το ταξίδι σας προς την ευτυχία!
- 5. Μάθετε να συγχωρείτε! Καθώς συγχωρούμε και ταυτόχρονα ζητούμε τη συγχώρεση, αντιλαμβανόμαστε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να κάνουν λάθη, γιατί μέσα από αυτά εξελισσόμαστε. Όταν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να «παραστρατήσει», ταυτόχρονα το αποδεχόμαστε και για τους άλλους και αυτό μας επιτρέπει να τους αντιμετωπίζουμε με συμπόνοια, αγάπη και την κατανόηση ότι βαδίζουν στο δικό τους μονοπάτι της εξέλιξης.
- 6. Κάντε φιλανθρωπία και υπηρεσία! Προσφέροντας σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη πολλά όμορφα πράγματα συμβαίνουν! Το βασικότερο είναι ότι αισθανόμαστε καλύτερα γνωρίζοντας ότι έχουμε βοηθήσει με τον τρόπο μας να βελτιωθεί έστω και λίγο η ζωή τους. Όμορφα συναισθήματα ικανοποίησης μας πλημμυρίζουν, τα οποία δρουν ευεργετικά στην ψυχολογική μας κατάσταση. Ακόμη, αν βασιστούμε στο παλιό αλλά πάντα επίκαιρο γνωμικό: «ό,τι σπέρνεις θερίζεις» τότε είναι σίγουρο πως καθώς εμείς βοηθάμε όποιους μας χρειάζονται, είναι βέβαιο πως σε κάποια στιγμή της ζωής μας η βοήθεια αυτή θα μας επιστραφεί πολλαπλάσια από διάφορες κατευθύνσεις!
- 7. Χρησιμοποιήστε Θετικές Δηλώσεις! Δείτε τη ζωή με θετική ματιά! Όσο δύσκολο και αν σας φαίνεται τη στιγμή που αισθάνεστε άσχημα, η χρήση θετικών δηλώσεων θα σας βοηθήσει να αλλάξετε την αρνητική κατάσταση του νου. Επαναλαμβάνοντας πολλές φορές συγκεκριμένες θετικές δηλώσεις, έχετε τη δυνατότητα να επαναπρογραμματίσετε το υποσυνείδητο, τοποθετώντας στη θέση της αρνητικότητας, της απαισιοδοξίας ή του φόβου πεποιθήσεις θετικότητας, αισιοδοξίας και θάρρους. Βρείτε τη φράση που σας ταιριάζει (π.χ.: «είμαι πολύ χαρούμενος/η που έχω εσωτερική ηρεμία στη ζωή μου», ή «είμαι χαρούμενος που χαλαρώνω και αφήνομαι στη ζωή με εμπιστοσύνη» κλπ) και επαναλάβετέ την πολλές φορές μέσα στη διάρκεια της ημέρας… κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσετε ότι κάτι άλλαξε και θα αισθάνεστε πολύ καλύτερα!
Η κατάκτηση της εσωτερικής ηρεμίας είναι μία κατάσταση που στο μυαλό μας πιθανόν να φαντάζει ακατόρθωτη, δύσκολη ή και ανεπίκαιρη… ας έχουμε πάντα στο νου μας την εικόνα ενός παιδιού που είναι φύσει χαρούμενο και ήρεμο. Ας αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας και της ευτυχίας μας, επιδιώκοντας να επιστρέψουμε στην φυσική μας κατάσταση της ευτυχίας, της ηρεμίας, της εμπιστοσύνης και της αγάπης που θεραπεύει τα πάντα.
Μαρία Καυρολογάκη
Άρθρο δημοσιευμένο στο Natura Nrg
Έρχονται στιγμές που ως ενήλικες είμαστε σε θέση να γίνουμε οι παρατηρητές του εαυτού μας. Τότε, μπορούμε να δούμε τα συναισθήματα που έχουμε και τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε σε καταστάσεις και γεγονότα, είτε είναι ευχάριστα είτε δυσάρεστα. Μας δίνεται επίσης η ευκαιρία να παρατηρήσουμε τις πεποιθήσεις και τις συμπεριφορές που έχουμε υιοθετήσει σε όλη την πορεία της ζωής μας, οι οποίες αποτυπώνουν το στίγμα της προσωπικότητάς μας.
Καθώς λοιπόν παρατηρούμε τη ζωή και τις αντιδράσεις μας απέναντι στις προκλήσεις της, καλό θα ήταν να αφιερώσουμε λίγο χρόνο και σε ένα άλλο πολύ σημαντικό κομμάτι του εαυτού μας: το μικρό παιδί που βρίσκεται μέσα μας, που κάποτε ίσως ένιωσε αγάπη, χαρά, πόνο, θλίψη, απογοήτευση, φόβο… εκείνο το μικρό παιδί που μεγαλώνοντας, στην ανάγκη μας να μην υποφέρουμε, φροντίσαμε επιμελώς να το «ξεχάσουμε» και να προσποιηθούμε ότι δεν υπήρξε ποτέ!
Η αλήθεια όμως είναι, πως όσο κι αν εμείς το αγνοούμε, εκείνο βρίσκεται πάντα εκεί να μας υποδεικνύει τις αδυναμίες μας, τους φόβους μας, να προσπαθεί να κερδίσει την προσοχή μας. Η λύση δεν είναι να συνεχίσουμε να το αγνοούμε… η λύση έγκειται στο να βρούμε τη δύναμη μέσα μας αρχικά να το δούμε, να παρατηρήσουμε πώς νιώθει, τι θέλει, τι χρειάζεται. Να συνειδητοποιήσουμε πως κάθε φορά στην ενήλικη ζωή μας που αισθανόμαστε φόβο, αγωνία, ανασφάλεια, ντροπή, ενοχή, εκείνο είναι κάπου εκεί και μας τροφοδοτεί με αυτά τα συναισθήματα.
Στη συνέχεια, είναι πολύ σημαντικό να βρούμε μέσα μας τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να νιώσουμε όλον αυτό τον πόνο που τυχόν αισθάνεται, ή να συντονιστούμε με την αθωότητά του και να θυμηθούμε πώς είναι απλά να «είσαι».
Ο φόβος να έρθουμε σε επαφή με τον πόνο είναι περιττός. Άλλωστε είναι ο δικός μας πόνος και μόνο αν τον αγκαλιάσουμε θα καταφέρουμε να λυτρωθούμε! Μόνο αν αποδεχτούμε αυτό το μικρό παιδί, αν γίνουμε ένα μαζί του θα καταφέρουμε να αγαπήσουμε τον ενήλικο εαυτό μας.
Βήματα για να προσεγγίσουμε και να αγκαλιάσουμε το εσωτερικό μας παιδί:
1. Αναπνεύστε συνειδητά!- Βρείτε ένα ήσυχο μέρος, καθίστε άνετα έστω και για λίγα λεπτά. Εισπνεύστε βαθιά και νιώστε αγάπη και αποδοχή για το εσωτερικό σας παιδί. Εκπνεύστε και αποβάλλετε κάθε αρνητικό συναίσθημα. Αισθανθείτε ένα μαζί του, καθώς αναπνέετε με χαρά και αγάπη.
- Οι θετικές δηλώσεις βοηθούν να επαναπρογραμματίζουμε το νου και να μετατρέπουμε τις αρνητικές πεποιθήσεις σε θετικές. Ενδεικτικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις ακόλουθες:
- • Σε αγαπώ όπως είσαι
- • Θα σε προστατεύω πάντα
- • Θα σε στηρίζω
- • Μπορείς να πεις όχι
- • Μπορείς να μάθεις να εκφράζεσαι με αγάπη
- Βρείτε λίγο χρόνο να απευθυνθείτε στο εσωτερικό σας παιδί και γράψτε του πώς νιώθετε γι’ αυτό και ό,τι άλλο σας βγει αυθόρμητα. Χρησιμοποιήστε τη φαντασία σας και επιτρέψτε στα συναισθήματά σας να εκδηλωθούν. Στη συνέχεια γράψτε ένα 2ο γράμμα και δώστε την ευκαιρία στο μικρό παιδί να σας απαντήσει. Μπορεί να σας εκπλήξει!
- Πλησιάστε το, μιλήστε του, παρηγορήστε το αν είναι λυπημένο. Αφήστε το να σας δείξει τι χρειάζεται και δώστε του αμέτρητη αγάπη.
- Το μυστικό για να είμαστε συνδεδεμένοι με τον εαυτό μας είναι να έχουμε επίγνωση. Μέσα στην ημέρα κάνουμε χιλιάδες σκέψεις που δεν αντιλαμβανόμαστε. Κινούμαστε, τρώμε, εργαζόμαστε, χωρίς να είμαστε συνειδητοί. Προσπαθήστε να είστε παρόντες σε κάθε στιγμή της ζωής σας. Τότε, θα μπορείτε πιο εύκολα να εντοπίζετε τις σκέψεις σας, τα συναισθήματά σας και να αντιλαμβάνεστε τι τα υποκινεί. Έτσι θα σας είναι ευκολότερο να παρέμβετε.
Όσο επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κοιτάξει προς τα μέσα, βοηθάμε την ενήλικη ζωή μας να γίνει υγιής, χαρούμενη, υιοθετούμε στόχους που με χαρά επιδιώκουμε να επιτύχουμε. Όσο ζούμε με επίγνωση και συνειδητοποιούμε πως είμαστε όλοι ΕΝΑ, τότε είμαστε σε θέση μέσα από την αγάπη προς τον εαυτό μας, να αγαπήσουμε ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Άρθρο δημοσιευμένο στο Natura Nrg
Συχνά, όταν μας συμβαίνει κάτι πολύ δυσάρεστο, οι πρώτες φράσεις που χρησιμοποιούμε και βγαίνουν αβίαστα από τα χείλη μας, προδίδουν τον τρόπο με τον οποίο σκεπτόμαστε και αντιδρούμε.
«Γιατί σ’ εμένα;» - εμμονή στην χαμένη αθωότητα
Μία φράση χιλιοειπωμένη που μέσα της κρύβει πεποιθήσεις, βιώματα και προγραμματισμούς βαθιά ριζωμένους στο υποσυνείδητό μας. Έχουμε συνηθίσει, κάθε φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με καταστάσεις που μας δημιουργούν φόβο, θυμό, ανησυχία, στρες, θλίψη, απογοήτευση, να στρέφουμε την ματιά μας έξω από τον Εαυτό μας. Τη στιγμή που θα αναρωτηθούμε: «γιατί σε εμένα;» (και όχι στον διπλανό μου ίσως, που είναι πιο κακός από εμένα, ίσως) αυτόματα έχουμε απομακρυνθεί από την Αλήθεια. Μία τέτοια στάση μας δημιουργεί θυμό για όλα τα ‘δεινά’ που μας συμβαίνουν, μας οδηγεί στην θυματοποίηση και μας αδρανοποιεί. Διότι τη στιγμή που θα αισθανθούμε ότι αδίκως βιώνουμε πόνο, αυτόματα έχουμε βγει από την ευθύνη μας και έχουμε αποδυναμωθεί στον μέγιστο βαθμό.
«Γιατί όχι σ’ εμένα;» - επιστροφή στην ευθύνη μου
Κάθε κατάσταση που βιώνουμε είναι χρήσιμη για την προσωπική μας εξέλιξη. Κάθε πόνος, κάθε απογοήτευση εμφανίζεται στη ζωή μας την κατάλληλη στιγμή για να μας θυμίσει ό,τι χρειάζεται να λύσουμε μέσα μας. Μόνο όταν το αποδεχθούμε αυτό θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε και να αισθανθούμε πάλι χαρά, ικανοποίηση, εσωτερική ηρεμία. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως κάθε τι που βιώνουμε μας είναι αποτέλεσμα των σκέψεων-πράξεων του κοντινού ή/και μακρινού παρελθόντος μας. ‘Δικαιούμαστε’ κάθε ίχνος πόνου, στεναχώριας, απογοήτευσης… ας μην ξεχνάμε ότι η ενέργεια ακολουθεί τη σκέψη. Αν έχουμε ‘προγραμματιστεί’ να σκεφτόμαστε: «έλκω όλα τα προβλήματα…», «δεν αξίζω την αγάπη…», «δεν μπορώ να χαρώ…» κλπ, είναι βέβαιο ότι αντίστοιχες καταστάσεις θα παρουσιαστούν στη ζωή μας, για να μας αναγκάσουν να αλλάξουμε αυτά τα μοτίβα σκέψεων. Αν έχουμε μάθει να είμαστε καχύποπτοι, εριστικοί, επικριτικοί, σκληροί με τους ανθρώπους, αντίστοιχες συμπεριφορές θα εισπράξουμε από το περιβάλλον μας, για να κατανοήσουμε ότι χρειάζεται να αλλάξουμε την οπτική μας και να κάνουμε χώρο στην αγάπη, την κατανόηση και την συμπόνοια. Εάν έχουμε μάθει να είμαστε εκδικητικοί και να μη συγχωρούμε, δύσκολα θα λάβουμε έλεος σε ένα δικό μας στραβοπάτημα. Έλκουμε συνήθως αυτό που έχουμε ήδη μέσα μας. Όμως η αυτοτιμωρία δεν είναι η λύση, διότι και σε αυτή την περίπτωση δεν μαθαίνουμε κάτι, δεν εξελισσόμαστε. Το μυστικό εδώ είναι η ‘Αποδοχή’ και η ‘Αλλαγή’.
«Αποδέχομαι ό,τι συμβαίνει, αναλαμβάνω την ευθύνη και αλλάζω» - η στιγμή της δράσης.
Καθώς ανοίγουμε την συνειδητότητά μας προς οτιδήποτε μας συμβαίνει, αμέσως μόλις δούμε τα γεγονότα της ζωής μας χωρίς προσκόλληση, αλλά με αγάπη και αποδοχή, έχουμε κάνει ήδη ένα πολύ μεγάλο βήμα προς την εσωτερική μας αλλαγή. Εκείνο που είναι πολύ σημαντικό να γίνει είναι να έχουμε την ψυχραιμία να ανακαλύψουμε ποιες είναι εκείνες οι πεποιθήσεις, οι προγραμματισμοί και τα βιώματα που μας οδηγούν στη θυματοποίηση και να προσπαθήσουμε να τα αποβάλλουμε από το σύστημά μας δια παντός. Μόνο έτσι θα δημιουργήσουμε τον απαιτούμενο χώρο μέσα μας για εξέλιξη και ουσιαστική αλλαγή.
«Αλλάζω, εξελίσσομαι, απαλευθερώνομαι» - όταν η προσπάθεια αποδίδει Λένε πως: «εκείνο που μας φοβίζει περισσότερο δεν είναι η αλλαγή αλλά η αντίστασή μας στην αλλαγή». Όσο εμείς κρατιόμαστε πεισματικά από το σχοινί που μας δένει με το παρελθόν, με τις παλιές μας αντιλήψεις, με τις πεποιθήσεις που βλέπουμε ότι δεν μας εξυπηρετούν πλέον και μας μπλοκάρουν, η ζωή μας θα είναι δύσκολη και επώδυνη. Αφήνοντας όμως σιγά σιγά το σχοινί, μαθαίνουμε σταδιακά να ισορροπούμε… πέφτουμε, σηκωνόμαστε, ξαναπέφτουμε… όμως όταν καταφέρουμε να ισορροπήσουμε έστω και για μία φορά, το συναίσθημα της ελευθερίας που αισθανόμαστε είναι απερίγραπτο! Η δύναμη που αντλούμε από την προσωπική μας κατάκτηση μας δίνει κουράγιο και για άλλες μάχες… και έτσι σιγά σιγά μαθαίνουμε να βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και να αναγνωρίζουμε σε κάθε περίπτωση την ευθύνη που μας αναλογεί.
Κάθε φορά που απελευθερώνουμε ένα μέρος μας που δεν είναι πια λειτουργικό για εμάς, προσθέτουμε ένα κομμάτι στο παζλ της υγιούς ενήλικης ζωής μας. Κάθε φορά που το βλέμμα μας είναι στραμμένο προς τα μέσα με αγάπη και αποδοχή, θα δούμε να συμβαίνουν μικρά θαύματα στην καθημερινότητά μας και οι στιγμές της ευτυχίας θα πολλαπλασιάζονται.
Άρθρο δημοσιευμένο στο Natura Nrg
Οι σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους συχνά δοκιμάζονται, σε επίπεδο προσωπικό, συναισθηματικό, επαγγελματικό. Πολλοί είναι οι λόγοι που μας οδηγούν σε κρίση στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Αλλά ένα κοινό χαρακτηριστικό πολλών από εμάς είναι η μετάθεση της ευθύνης.
«Εσύ φταις για όλα!» Φράση που πολύ συχνά σκεπτόμαστε, λέμε ή θα θέλαμε πολύ να πούμε αλλά ίσως δεν τολμούμε να την εκφράσουμε. Ακόμη κι αν δεν ακουστούν ποτέ από το στόμα μας αυτά τα λόγια, ακόμη κι αν περιοριστούμε στην σκέψη, η συγκεκριμένη οπτική των καταστάσεων μας μπλοκάρει. Είναι αδύνατον σε μία ανθρώπινη συναναστροφή να μην υπάρχουν ευθύνες εκατέρωθεν, γιατί οποιαδήποτε σχέση πλην της γονεϊκής είναι ισότιμη ή θα έπρεπε να είναι ισότιμη.
«Τι, φταίω κι εγώ;;» - η αναγνώριση της ευθύνης μου.
Κάθε φορά που δύο άνθρωποι σχετίζονται με οποιονδήποτε τρόπο, φέρουν τη δική τους προσωπική ευθύνη. Για κάθε κουβέντα που θα πουν, για κάθε σκέψη που θα κάνουν, για κάθε χειρονομία που θα πραγματοποιήσουν φέρουν ευθύνη. Μόνο όταν αντιληφθούμε το μέγεθος της δικής μας ευθύνης θα βγούμε από την νοοτροπία του θύματος και θα μπορέσουμε να βάλουμε τη ζωή μας σε μία σειρά. Όσο επιμένουμε να κατηγορούμε άλλους για την δική μας ζωή είναι σαν να επιλέγουμε να ζήσουμε στο σκοτάδι της άγνοιας και όχι στο φως και της Αλήθειας.
«Αναλαμβάνω τη δική μου ευθύνη» - ζω και δρω με την επίγνωση της ευθύνης μου.
Αν παρατηρήσουμε τη συμπεριφορά μας μέσα σε μία δύσκολη κατάσταση με έναν άλλο άνθρωπο είτε αυτός είναι φίλος, σύντροφος, συνάδελφος κλπ, σίγουρα θα παρατηρήσουμε ότι ακόμη κι εμείς κάνουμε λάθη. Ίσως να είμαστε πολύ αυστηροί, σκληροί, απαιτητικοί, επικριτικοί ή ίσως να θέλουμε ο άλλος ξαφνικά να μεταλλαχθεί σε κάτι που δεν είναι. Εκείνο που είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε όσο δύσκολο και αν φαίνεται, είναι να στραφούμε μέσα μας και να παρατηρήσουμε. Χρειάζεται λίγη προσπάθεια στην αρχή, καθώς η συνήθης αντίδρασή μας είναι να κοιτάξουμε οπουδήποτε αλλου (στον άλλον, στην πανσέληνο που μας επηρεάζει, στην συννεφιά που μας καταθλίβει και αντιδρούμε περίεργα…). Όμως αν επιμείνουμε και με επίγνωση και αληθινή διάθεση να καταλάβουμε, κοιτάξουμε μέσα μας, σιγά σιγά θα αρχίσουμε να παρατηρούμε τους δικούς μας περιορισμούς, τις δικές μας πεποιθήσεις που μας μπλοκάρουν. Θα μπορέσουμε τότε να καταλάβουμε πώς επιλέγουμε να σχετιζόμαστε και τι προσπαθούμε να καλύψουμε μέσα από μία τέτοια διαδικασία. Ίσως να δούμε και τι προσδοκάμε μέσα από κάθε συσχέτιση, τι προϋποθέσεις θέλουμε να έχει και αν έχουμε μάθει μόνο να δίνουμε ή μόνο να παίρνουμε ή και τα δύο.
Κάνοντας έτσι ένα βήμα πίσω και παίρνοντας μια βαθειά αναπνοή με πλήρη επίγνωση, θα μας είναι πιο εύκολο να κατανοήσουμε ότι κι εμείς για τους δικούς μας λόγους φέρουμε ευθύνη. Το δικό μας μερίδιο, όχι εξ’ ολοκλήρου, καθώς δεν είμαστε ποτέ μόνοι σε μία σχέση όποια κι αν είναι αυτή. Μόλις αυτό γίνει κατανοητό, το επόμενο βήμα είναι να το αποδεχτούμε, καθώς πλέον δεν υπάρχει επιστροφή!
«Φταίμε και οι δύο» - αλλαγή οπτικής βλέπω ολόκληρη την εικόνα.
Η στιγμή που θα αντιληφθούμε ότι φέρουμε ευθύνη, θα είναι πλέον ξεκάθαρο ότι και ο άλλος φέρει ευθύνη… όπως εμείς έτσι κι εκείνος/η. Δεν είμαστε υπερήρωες άλλωστε, για να σηκώνουμε όλα τα βάρη επάνω μας, ούτε έχουμε αναλάβει το ρόλο του σωτήρα. Αντίθετα, αναγνωρίζοντας και στον άλλον άνθρωπο το δικό του μερίδιο ευθύνης, τον βοηθάμε να δει, να κατανοήσει ότι είναι ενήλικας, να ωριμάσει και αν επιθυμεί να κάνει κάτι γι’ αυτό. Είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα πίσω για να δούμε όλο τον καμβά, είναι λυτρωτικό, απελευθερωτικό και ανθρώπινο. Επιπλέον, παύουμε να είμαστε τιμωροί, γιατί συνειδητοποιούμε πως εμείς, όπως και ο άλλος άνθρωπος αντίστοιχα, έχουμε τα δικά μας θέματα να τακτοποιήσουμε. Πώς θα τιμωρήσουμε ή θα επικρίνουμε κάποιον όταν κι εμείς ακόμη κάνουμε λάθη; Σημαντικό λοιπόν σε αυτή τη φάση είναι να εστιάσουμε για άλλη μια φορά σε εμάς… να μας φροντίσουμε, να εξελιχθούμε, να μάθουμε από τα λάθη μας και να προχωρήσουμε.
«Συγνώμη…» - συγχωρώ = δίνω χώρο στην καρδιά μου για αγάπη, κατανόηση, συμπόνοια.
Πολλές φορές χάνουμε την ψυχραιμία μας και λέμε ή κάνουμε πράγματα που αργότερα μετανιώνουμε, κυρίως λόγω εγωισμού και υπερηφάνειας. Είναι τόσο σημαντικό να αφήνουμε χώρο στην καρδιά μας για την αγάπη… είναι απαραίτητο να μπορούμε να κατανοήσουμε, μπαίνοντας στη θέση του άλλου και να αισθανθούμε συμπόνοια για ό,τι βιώνει που τον οδηγεί σε μία συγκεκριμένη συμπεριφορά. Ένας πολύ εύκολος τρόπος να γίνει κάτι τέτοιο είναι να κατανοήσουμε πώς όλοι είμαστε συνδεδεμένοι με έναν τρόπο που δεν μας αφήνει περιθώρια για συμπεριφορές πόνου. Κατανοώντας πως αυτό που νιώθω εγώ επηρεάζει εσένα, ότι εσύ με τη σειρά σου επηρεάζεις κάποιον άλλο, αυτόματα αντιλαμβανόμαστε ότι οι αντιδράσεις είναι αλυσιδωτές. Η συγγνώμη είναι η θεραπεία του Όλου, είναι η προσφορά Αγάπης προς ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Άρθρο δημοσιευμένο στο Natura Nrg