Έρχονται στιγμές που ως ενήλικες είμαστε σε θέση να γίνουμε οι παρατηρητές του εαυτού μας. Τότε, μπορούμε να δούμε τα συναισθήματα που έχουμε και τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε σε καταστάσεις και γεγονότα, είτε είναι ευχάριστα είτε δυσάρεστα. Μας δίνεται επίσης η ευκαιρία να παρατηρήσουμε τις πεποιθήσεις και τις συμπεριφορές που έχουμε υιοθετήσει σε όλη την πορεία της ζωής μας, οι οποίες αποτυπώνουν το στίγμα της προσωπικότητάς μας.

Καθώς λοιπόν παρατηρούμε τη ζωή και τις αντιδράσεις μας απέναντι στις προκλήσεις της, καλό θα ήταν να αφιερώσουμε λίγο χρόνο και σε ένα άλλο πολύ σημαντικό κομμάτι του εαυτού μας: το μικρό παιδί που βρίσκεται μέσα μας, που κάποτε ίσως ένιωσε αγάπη, χαρά, πόνο, θλίψη, απογοήτευση, φόβο… εκείνο το μικρό παιδί που μεγαλώνοντας, στην ανάγκη μας να μην υποφέρουμε, φροντίσαμε επιμελώς να το «ξεχάσουμε» και να προσποιηθούμε ότι δεν υπήρξε ποτέ!

Η αλήθεια όμως είναι, πως όσο κι αν εμείς το αγνοούμε, εκείνο βρίσκεται πάντα εκεί να μας υποδεικνύει τις αδυναμίες μας, τους φόβους μας, να προσπαθεί να κερδίσει την προσοχή μας. Η λύση δεν είναι να συνεχίσουμε να το αγνοούμε… η λύση έγκειται στο να βρούμε τη δύναμη μέσα μας αρχικά να το δούμε, να παρατηρήσουμε πώς νιώθει, τι θέλει, τι χρειάζεται. Να συνειδητοποιήσουμε πως κάθε φορά στην ενήλικη ζωή μας που αισθανόμαστε φόβο, αγωνία, ανασφάλεια, ντροπή, ενοχή, εκείνο είναι κάπου εκεί και μας τροφοδοτεί με αυτά τα συναισθήματα.

Στη συνέχεια, είναι πολύ σημαντικό να βρούμε μέσα μας τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να νιώσουμε όλον αυτό τον πόνο που τυχόν αισθάνεται, ή να συντονιστούμε με την αθωότητά του και να θυμηθούμε πώς είναι απλά να «είσαι».

Ο φόβος να έρθουμε σε επαφή με τον πόνο είναι περιττός. Άλλωστε είναι ο δικός μας πόνος και μόνο αν τον αγκαλιάσουμε θα καταφέρουμε να λυτρωθούμε! Μόνο αν αποδεχτούμε αυτό το μικρό παιδί, αν γίνουμε ένα μαζί του θα καταφέρουμε να αγαπήσουμε τον ενήλικο εαυτό μας.

Βήματα για να προσεγγίσουμε και να αγκαλιάσουμε το εσωτερικό μας παιδί:

1. Αναπνεύστε συνειδητά!

Βρείτε ένα ήσυχο μέρος, καθίστε άνετα έστω και για λίγα λεπτά. Εισπνεύστε βαθιά και νιώστε αγάπη και αποδοχή για το εσωτερικό σας παιδί. Εκπνεύστε και αποβάλλετε κάθε αρνητικό συναίσθημα. Αισθανθείτε ένα μαζί του, καθώς αναπνέετε με χαρά και αγάπη.

2. Χρησιμοποιήστε θετικές δηλώσεις!

Οι θετικές δηλώσεις βοηθούν να επαναπρογραμματίζουμε το νου και να μετατρέπουμε τις αρνητικές πεποιθήσεις σε θετικές. Ενδεικτικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις ακόλουθες:

• Σε αγαπώ όπως είσαι
• Θα σε προστατεύω πάντα
• Θα σε στηρίζω
• Μπορείς να πεις όχι
• Μπορείς να μάθεις να εκφράζεσαι με αγάπη

3. Γράψτε του ένα γράμμα.

Βρείτε λίγο χρόνο να απευθυνθείτε στο εσωτερικό σας παιδί και γράψτε του πώς νιώθετε γι’ αυτό και ό,τι άλλο σας βγει αυθόρμητα. Χρησιμοποιήστε τη φαντασία σας και επιτρέψτε στα συναισθήματά σας να εκδηλωθούν. Στη συνέχεια γράψτε ένα 2ο γράμμα και δώστε την ευκαιρία στο μικρό παιδί να σας απαντήσει. Μπορεί να σας εκπλήξει!

4. Οραματιστείτε μια σκηνή με το εσωτερικό σας παιδί.

Πλησιάστε το, μιλήστε του, παρηγορήστε το αν είναι λυπημένο. Αφήστε το να σας δείξει τι χρειάζεται και δώστε του αμέτρητη αγάπη.

5. Ζήστε συνειδητά και με επίγνωση.

Το μυστικό για να είμαστε συνδεδεμένοι με τον εαυτό μας είναι να έχουμε επίγνωση. Μέσα στην ημέρα κάνουμε χιλιάδες σκέψεις που δεν αντιλαμβανόμαστε. Κινούμαστε, τρώμε, εργαζόμαστε, χωρίς να είμαστε συνειδητοί. Προσπαθήστε να είστε παρόντες σε κάθε στιγμή της ζωής σας. Τότε, θα μπορείτε πιο εύκολα να εντοπίζετε τις σκέψεις σας, τα συναισθήματά σας και να αντιλαμβάνεστε τι τα υποκινεί. Έτσι θα σας είναι ευκολότερο να παρέμβετε.

Όσο επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κοιτάξει προς τα μέσα, βοηθάμε την ενήλικη ζωή μας να γίνει υγιής, χαρούμενη, υιοθετούμε στόχους που με χαρά επιδιώκουμε να επιτύχουμε. Όσο ζούμε με επίγνωση και συνειδητοποιούμε πως είμαστε όλοι ΕΝΑ, τότε είμαστε σε θέση μέσα από την αγάπη προς τον εαυτό μας, να αγαπήσουμε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Μαρία Καυρολογάκη, Άρθρο δημοσιευμένο στο Natura Nrg